Op het gymnasium was mijn rooster een gatenkaas door de wat ongebruikelijke combinatie van vakken die ik had gekozen. Ik combineerde een “alfa” belangstelling voor talen en geschiedenis met een “beta” keuze voor natuurkunde en wiskunde B. In de huidige tijd zou ik in geen enkel voor gedefinieerd profiel in te passen zijn … Mijn natuurkunde-leraar verbaasde zich er vervolgens over dat ik theologie wilde gaan studeren. Ik antwoordde hem destijds dat wat mij betreft beide disciplines voortkomen uit een gedeelde fascinatie voor de diepste grond onder onze dagelijkse werkelijkheid. Die fascinatie drijft mij nog altijd. Daarbij put ik graag uit een brede waaier aan bronnen: theologisch en niet-theologisch, uit de academie en populaire cultuur. Hoewel theologie mijn vak is geworden, duik ik nog altijd graag in de natuurkundige wereld, zij het dat dat nu vooral gaat via populair wetenschappelijke bronnen.

Naast theologie en natuurkunde heb ik een zwak voor science-fiction. Sci-fi vind ik vooral gewoon leuk, maar wat me ook aan het genre en de verhalen fascineert is hoe de verhalen meestal een beschouwing zijn op de maatschappij waar de maker(s) in leven of leefden, of de maatschappij waar ze op hopen of voor vrezen. Op die manier kan ik sci-fi ook zien als moderne spiegelverhalen. Helemaal mooi, voor mij als theoloog, wordt het wanneer sci-fi auteurs zich wagen aan theologische bespiegelingen. Een mogelijk bekend voorbeeld zijn de ideeën die Frank Herbert in de Duin-serie naar voren heeft gebracht, of de christelijke symboliek in The Matrix, en een meer obscuur voorbeeld is hoe een horror-auteur als Dan Simmons in zijn boek Hyperion verschillende analyses geeft van het offer van Izaäk (Genesis 22).

Tot slot heb ik een fascinatie voor computers en elektrische techniek. Hoewel ik nooit een echte programmeur zou kunnen worden en technisch notoir onhandig ben (ook ik zou een spijker met de kop beneden en de punt boven zonder meer weggooien zonder te realiseren dat die voor het plafond is), weerhoudt mij dit er niet van bijvoorbeeld een eigengemaakte CD-speler te maken door de onderdelen van een laptop in te bouwen in het frame van een kapotte DVD-speler.